Hoe u studenten gemotiveerd kunt houden om online te leren in tijden van crisis

De coronacrisis betekent moeilijke tijden voor gezondheidswerkers en mensen in andere essentiële beroepen. Het is ook een moeilijke tijd voor ons allemaal in het onderwijs. Leraren zijn druk bezig de continuïteit van het onderwijs te behouden door online activiteiten en beoordelingen te ontwerpen. Ondersteunend personeel is druk bezig om alle onderliggende ondersteuning zo te regelen dat het onderwijs doorgaat. Maar ondanks al deze inspanningen lijken veel studenten uit te schakelen. In dit rapport beschrijft Janene Pieters hoe honderden kinderen in het voortgezet onderwijs niet bezig zijn met thuisonderwijs. We horen vergelijkbare anekdotes van studenten in het hoger onderwijs die het gevoel hebben van een verloren doel: waarom studeren als er oudere familieleden of buren zijn die hulp nodig hebben?

 Hoe kunnen we studenten ondersteunen en motiveren om online te leren?

Ons onderzoek over de ‘Self-Determination Theory’ biedt enkele relevante inzichten die ik kan samenvatten als

A – Autonomie, B – Behoren/Betrokken en C – Competentie.

Onderzoek over de ‘Self-Determination Theory’ stelt vast dat het bevredigen van de gevoelens van autonomie, ‘erbij horen’ (verbondenheid/betrokkenheid) en competentie leidt tot autonome motivatie: de motivatie die je drijft om deel te nemen aan een activiteit die je interessant of waardevol vindt, relevant of belangrijk.

Autonomie – betekent dat je dingen uit eigen keuze doet. Het betekent niet dat je doet wat je wilt, maar dat je doet wat nodig is om op je eigen manier te leren, op een manier die jou interesseert. Het hebben van een gevoel van autonomie over je werk helpt dus om gemotiveerd te blijven om te leren, zelfs in een online omgeving.

Voor docenten betekent dit dat je de leerlingen een keuze moet geven tussen de opdrachten die je van hen verwacht. Maar je moet daarbij ook rekening houden met creativiteit. Geef studenten de flexibiliteit om hun schoolwerk binnen het door hen gekozen tijdsbestek te voltooien. Dit betekent niet dat je geen deadlines kunt stellen of een bepaalde kwaliteit van werk mag verwachten, je kunt en moet het zeker! Maar studenten reageren het best als je ze betrekt bij het maken van keuzes over de inhoud, aard en timing van opdrachten. Dit kan het beste worden gedaan met een groep studenten, omdat ze elkaar voorzichtig kunnen corrigeren als ze van het verwachte pad afwijken. Deel uitmaken van de besluitvorming maakt mensen meer betrokken bij het resultaat en volhardender in hun inspanningen om deze te bereiken. Geef een motivering voor de opdracht, studenten moeten weten waarom ze iets moeten leren om het effectief te leren. Bedenk dat “Onderwijs niet het vullen van een emmer is, maar het aansteken van een vuur!”.

Voor studenten: dit betekent meer verantwoordelijkheid nemen voor je leren en samenwerken met de docent bij het nemen van beslissingen over de opdrachten. Je kunt ook helpen door alternatieve werkvormen voor te stellen, zoals werken in groepen van twee of drie, of een grotere opdracht op te delen in kleinere onderdelen die door zulke kleine groepen moeten worden uitgevoerd. Door in kleine groepen te werken, kun je elkaar leren wat je hebt geleerd en waaraan je hebt gewerkt. Dit is maar een voorbeeld. Je creativiteit kent geen grenzen, dus gebruik het!

Maar vraag je leraar ook naar de relevantie van wat je leert voor je toekomstige praktijk of werk. Dit kan je een perspectief bieden om over na te denken. Het is belangrijk om te onthouden dat “autonomie zonder structuur = chaos” en “autonomie met structuur = leren”.

Het hebben van een structuur voor je dag is belangrijk. Wakker worden op je normale schooltijd en je aankleden voor school kan je helpen je dag goed te beginnen. Een bureau hebben met al je leermateriaal en bronnen geeft je ook het gevoel van een normale schooldag. De opdrachten die je docenten dagelijks geven, kunnen de komende uren naar keuze worden gepland. De verwachte resultaten moeten duidelijk zijn. Door twijfels weg te nemen en je leraar vragen te laten beantwoorden, kan je productiever zijn.

Behoren/Bdetrokken – betekent dat je je een integraal onderdeel van een groep mensen voelt. In de leercontext bestaat deze groep uit je klasgenoten en je docenten. In tijden als deze is erbij horen de belangrijkste behoefte waaraan moet worden voldaan. In dit tijdperk van technologie zou het niet te moeilijk moeten zijn.

Docenten kunnen een gevoel van verbondenheid creëren door regelmatig een inchecksessie met hun studenten te plannen. Dit in een groepssessie doen kan heel goed werken, vooral op een manier waarop je alle studenten kunt zien. Het is belangrijk om de gevoelens van studenten te erkennen, zelfs negatieve gevoelens. Geduldig zijn en een luisterend oor zijn is belangrijk. Wanneer studenten zich gehoord voelen, zullen ze zich eerder concentreren op wat er wordt onderwezen en staan ​​ze meer open voor leren.

Het uitwisselen van nieuws over familie of het bespreken van het laatste nieuws kan bijvoorbeeld gemakkelijk deze functie vervullen. Het is belangrijk om tijdens gesprekken een lichte sfeer te behouden en een veilige omgeving te creëren waarin studenten zich vrij kunnen uiten.

Studenten moeten verbinding maken met de groep, leraren en zelfs familie. Een paar dagen thuis in quarantaine kunnen je depressief en doelloos maken. Het is belangrijk om vrienden te bellen of met ze te chatten (en zelfs online games met ze te spelen!). Helpen met huishoudelijke taken is therapeutisch en waardevol voor je ouders die worstelen met hun werk en het huishouden. Nuttig zijn voor iemand kan je echt opbeuren.

Competentie – verwijst naar het gevoel in staat te zijn om een ​​bepaalde taak uit te voeren, zoals een online activiteit of opdracht.

Leraren kunnen het gevoel van competentie vergroten door gepersonaliseerde taken uit te delen die passen bij de vaardigheidsniveaus van de leerlingen. De taak mag niet te gemakkelijk en niet te moeilijk zijn. Dit betekent niet dat je geen ingewikkelde taken kunt opstellen. Een complexe taak kan worden opgesplitst in een reeks kleinere taken. Aan het einde van elk onderdeel heeft de student het gevoel bekwaam te zijn op dat niveau en klaar te zijn om naar het volgende te gaan. Dit is vergelijkbaar met de principes die worden gevolgd door gamemakers.

Studenten kunnen hun gevoel van competentie actief beheren door hun eigen vaardigheden en mogelijkheden te begrijpen, om hulp te vragen wanneer dat nodig is en taken op een geleidelijke en opeenvolgende manier aan te pakken. Het is ook belangrijk om te beseffen dat falen een manier van leren is en geen oordeel over iemands capaciteiten. Het veranderen van de tactiek om de prestaties onder de knie te krijgen is belangrijk in het geval van een storing. Onthoud dat “hetzelfde doen op dezelfde manier meestal leidt tot hetzelfde resultaat”. Probeer iets anders, wees creatief. Wees verbonden met de resultaten, niet met het proces. Vrienden om hulp vragen is ook een goed idee. Ze kunnen zich waarschijnlijk beter met jouw moeilijkheden identificeren dan een leraar.

Gebruik deze eenvoudige richtlijnen elke dag als een hulp en bij het structureren van je doceren en studeren; het helpt je om les te geven en te leren, zelfs in tijden van crisis.

Referenties:

1. Deci E.L., Ryan R.M. (Eds) 2017. Self-Determination Theory: Basic Psychological Needs in Motivation, Development, and Wellness. ©2017 The Guilford Press. NY, USA.

1. Kusurkar RA, Croiset G, Ten Cate TJ. Twelve tips to stimulate intrinsic motivation in students through autonomy-supportive classroom teaching derived from self-determination theory. Medical Teacher 2011; 33: 978-982.

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22225435

3. RA, Ten Cate ThJ. AM Last Page: Education is not filling a bucket, but lighting a fire: Self-Determination Theory and motivation in medical students. Academic Medicine 2013; 88(6): 904.

http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23708603#!

4. selfdeterminationtheory.org
5. LinkedIn – Center for Self-determination Theory
6. Twitter – @centerforSDT